मैत्री...

मैत्री म्हणजे....

 मैत्री म्हणजे....

 

ध्यानी मनी नसताना.... आयुश्यात एका क्षणी.. मैत्री प्रवेशते....
हिरव्या श्रावणात हातावर रंगलेल्या ... मेंदी सारखी....
आयुश्यभर आठवत रहाते....
मैत्री म्हणजे एकमेकांना समजणं.. आणि समजावणं असतं.....
मैत्री म्हणजे... कधी कधी स्वताःलाच आजमावणं असतं .....

घट्ट लावलेलं मनाचं दार.. मैत्रीत अलगद उघड्तं....
हळव्या मनात जपलेलं 'अलगुज' अवचित ओठांवर येतं......
मैत्री मधुनच जन्म घेतं.. निखळ प्रेमाचं रोपटं.....
प्रेम ! परमेश्वरानं माणसाला दिलेली... सर्वात सुंदर गोष्ट !......

मित्राचा 'सखा' आणि मैत्रीणीची 'सखी'......
मैत्रीतुनच फ़ुलतात नाती.... फ़ुलपाखरासारखी........
इन्द्रधनुश्यी रंग लेवुन.. फ़ुलपाखरु आकाशात झेपावते.....
हिरव्या श्रावणातली मेंदी.. आणखीनच रंगत जाते.....

मैत्री म्हणजे काय असतं?

 मैत्री म्हणजे काय असतं?

                       

मैत्री म्हणजे काय असतं?
एकमेकांचा विश्वास असतो?
अतूट बंधन असत? की
हसता खेळता सहवास असतो?
मैत्री म्हणजे मैत्री असते,
व्याख्या नाही तिच्यासाठी;
अतूट बंधन नसत,
त्या असतात रेशीमगाठी

मैत्री असते पहाटेच्या दवासारखी,
थंडगार स्पर्श करणारी;
मैत्री असते केवड्यासारखी,
तना-मनात सुगंध पसरवणारी
मैत्री असते सुर्योदयासारखी,
मनाला नवचैतन्य देणारी;
मैत्री असते झाडासारखी,
उन्हात राहून सावली देणारी;

मैत्री करावी सोन्यासारखी,
तावुन-सुलासुलाखून चमचमणा;
मैत्री करावी हिर्या सारखी,
पैलू पडताच लख-लखणारी;
मैत्री असावी पहाडासारखी,
गगनाला भिडणारी;
मैत्री असावी समुद्रासारखी,
तलाचा थान्ग नसणारी;

मैत्री म्हणजे समिधा असते,
जीवन यद्न्यात अर्पण झालेली;
स्वताच्या असन्याने सुद्धा
मन पवित्र करणारी;
मैत्री हे नाव दिलय
मनाच्या नात्यासाठी;
अतूट बंधन नसत त्या असतात ...

मैत्री केली आहेस म्हणुन ...

मैत्री केली आहेस म्हणुन तुला सांगावस वाटतय...                      

मैत्री केली आहेस म्हणुन तुला सांगावस वाटतय...
गरज म्हणून 'नातं ' कधी जोडू नकोस
सोय म्हणून सहज असं तोडू नकोस..

रक्ताचं नाही म्हणून, कवडीमोल ठरवू नकोस
भावनांचं मोल जाण..मोठेपणात हरवू नकोस..

आयुष्याच्या प्रत्येक वळणात नवं नातं जुळत असतं
जन्मभर पुरेल इतकं भरून प्रेम मिळत असतं..

तुझी ओंजळ पुढे कर, कमीपणा मानू नकोस
व्यवहारातलं देणं घेणं फक्तं मध्ये आणू नकोस..

मिळेल तितकं घेत रहा, जमेल तितकं देत रहा
दिलं घेतलं सरेल तेव्हा.. पुन्हा मागून घेत रहा..

समाधानात तडजोड असते...फक्त जरा समजून घे
'नातं ' म्हणजे ओझं नाही, मनापासून उमजून घे..

विश्वासाचे चार शब्दं..दुसरं काही देऊ नकोस
जाणीवपूर्वक 'नातं ' जप , मध्येच माघार घेऊ नकोस...!

.................................. मनोज जाधव

जेव्हा पाउस पडतो तुझी आठवण येते                                                                                  

जेव्हा पाउस पडतो
तुझी आठवण येते
मनाच्या कोपर्यात कुठेतरी
एक तार झंकारते

जेव्हा पाउस पडतो
तुझी आठवण येते
इच्छा नसतानाही मी
भूतकाळात हरवते

जेव्हा पाउस पडतो
तुझी आठवण येते
त्या नाजुक क्षणांची कुपी
अगदी अलगद उघडते

जेव्हा पाउस पडतो
तुझी आठवण येते
ढगांसोबतच
मनही भरून येते

जेव्हा पाउस पडतो
तुझी आठवण येते
अश्रुंना वाहायला
तेवढेच पुरेसे असते

पाऊस आणि खिडकी

पाऊस आणि खिडकी                                                                                                      

बालपणातला पाऊस, 
खिडकीतून माझ्या खोलीत डोकावायचा 
आणि हळूच माझ्याशी गुजगोष्टी करून 
मला तो हसवायचा. 
पागोळ्यांचे थेंब बघत मला 
त्याच्यात रमवून टाकायचा. 
कधी कधी तो मला चिंब भिजवायचा 
आणि भिजून झाल्यावर आईच्या कुशीत विसावायला लावायचा.


तारुण्यात हाच पाऊस, 
एका वेगळ्याच रूपात 
पावलांचा आवाज न करता येतो. 
आणि जाताना माझ्या मनाला पावले जोडून जातो 
हाच पाऊस खिडकीपाशी बसल्यावर 
त्याच्या आठवणीत मला रमवतो. 
आणि भविष्यातील अनेक स्वप्नांमध्ये रंग भरायला लावतो.


वार्धक्यात हाच पाऊस 
खिडकीतून बघायचा असतो. 
नातवंडांनी सोडलेल्या होडीबरोबर 
मनाला तरंगत भूतकाळात घेऊनoजातो. 
आठवणींच्या पागोळ्यांत 
मनाला तो चिंब भिजवतो. 
कधी रडवून तर कधी हसवून 
तो ऊन पावसाचा खेळ खेळतो. 


असा हा पाऊस जन्मापासून मरणापर्यंत खिडकीशी नाते जोडतो.

कोसळणारा पाऊस

" कोसळणारा पाऊस "                                                                                                    

कोसळणारा पाऊस
नेहमी मलाच गाठतो
छत्री भिरकावतो अन
सारखा चिखलात लोटतो

थैमान घालणारं त्याचं
आक्राळ विक्राळ रुप
ओलं चिंब होण्यात
मात्र तिला वाटे सुख

भिजलेली गाडी
भिजलेली साडी
भिजलेलं सारं रान
अन भिजलेली झाडी

कडाडणारी विज
तिची लावते ओढ
ओठांवरची चव
ओली चिंब गोड

सोसाट्याचा वारा
भान हरपून नेतो
छ्त्री जाते उडून
मी ओला चिंब होतो

कोसळणारा पाऊस
नेहमी मलाच गाठतो
थेंबा थेंबांनी बोचतो
सारखा आठवणीत लोटतो